10 SPOSOBÓW PRACODAWCÓW NA MANIPULACJĘ PRACOWNIKAMI

1 – ODWRÓĆ UWAGĘ
Kluczowym elementem kontroli pracowników jest strategia polegająca na odwróceniu uwagi od istotnych spraw i zmian dokonywanych przez pracodawcę, poprzez technikę ciągłego rozpraszania uwagi i nagromadzenia nieistotnych informacji.
Strategia odwrócenia uwagi jest również niezbędna, aby zapobiec zainteresowaniu pracowników podstawową wiedzą z zakresu funkcjonowania przedsiębiorstwa.
Opinia publiczna odwrócona od realnych problemów przedsiębiorstwa i jego pracowników, zniewolona przez nieważne sprawy.
Spraw, by pracownicy byli zajęci, zajęci, bez czasu na myślenie.
           
2 – STWÓRZ PROBLEMY, PO CZYM ZAPROPONUJ ROZWIĄZANIE
Ta metoda jest również nazywana „problem – reakcja – rozwiązanie”. Tworzy problem, „sytuację”, mającą na celu wywołanie reakcji u odbiorców, którzy będą się domagali podjęcia pewnych kroków zapobiegawczych.
Na przykład wykreuj kryzys ekonomiczny, aby usprawiedliwić radykalne cięcia praw pracowników i demontaż świadczeń socjalnych.

3 – STOPNIUJ ZMIANY
Akceptacja aż do nieakceptowalnego poziomu. Przesuwaj granicę stopniowo, krok po kroku, przez kolejne lata.
W ten sposób przeforsowano radykalnie nowe warunki społeczno-ekonomiczne (neoliberalizm) w latach 1980. i 1990.: minimum świadczeń, prywatyzacja, niepewność jutra, elastyczność, masowe bezrobocie, poziom płac, brak gwarancji godnego zarobku – zmiany, które wprowadzone naraz wywołałyby rewolucję.

4 – ODWLEKAJ ZMIANY
Kolejny sposób na wywołanie akceptacji niemile widzianej zmiany to przedstawienie jej jako „bolesnej konieczności” i otrzymanie przyzwolenia pracowników na wprowadzenie jej w życie w przyszłości. Łatwiej zaakceptować przyszłe poświęcenie, niż poddać się mu z miejsca.
Do tego szeregowi pracownicy, robole (zarówno fizyczni jak i umysłowi), mają zawsze naiwną tendencję do zakładania, że „wszystko będzie dobrze” i że być może uda się uniknąć poświęcenia.
Taka strategia daje pracownikom więcej czasu na oswojenie się ze świadomością zmiany, a także na akceptację tej zmiany w atmosferze rezygnacji, kiedy przyjdzie czas.

5 – MÓW DO SPOŁECZEŃSTWA JAK DO MAŁEGO DZIECKA
Większość treści skierowanych do szeregowych pracowników wykorzystuje sposób wysławiania się, argumentowania czy wręcz tonu protekcjonalnego, jakiego używa się przemawiając do dzieci lub umysłowo chorych. Im bardziej usiłuje się zamglić obraz swojemu rozmówcy, tym chętniej sięga się po taki ton. Dlaczego?
„Jeśli będziesz mówić do osoby tak, jakby miała ona 12 lat, to wtedy, z powodu sugestii, osoba ta prawdopodobnie odpowie lub zareaguje bezkrytycznie, tak jakby rzeczywiście miała 12 lub mniej lat” .

6 – SKUP SIĘ NA EMOCJACH, NIE NA REFLEKSJI
Wykorzystywanie aspektu emocjonalnego to klasyczna technika mająca na celu obejście racjonalnej analizy i zdrowego rozsądku pracownika.
Co więcej, użycie mowy nacechowanej emocjonalnie otwiera drzwi do podświadomego zaszczepienia danych idei, pragnień, lęków i niepokojów, impulsów i wywołania określonych zachowań.

7 – UTRZYMAJ PRACOWNIKÓW W IGNORANCJI I PRZECIĘTNOŚCI
Spraw, aby pracownicy byli niezdolni do zrozumienia technik oraz metod kontroli i zniewolenia.
Edukacja oferowana szeregowym pracownikom musi być na tyle uboga i przeciętna na ile to możliwe, aby przepaść ignorancji pomiędzy pracownikami a zarządzającymi była dla pracowników niezrozumiała.

8 – UTWIERDŹ PRACOWNIKÓW W PRZEKONANIU, ŻE DOBRZE JEST BYĆ PRZECIĘTNYM
Spraw, aby pracownicy uwierzyli, że to „cool” być głupim, wulgarnym i niewykształconym.

9 – ZAMIEŃ BUNT NA POCZUCIE WINY
Pozwól, aby pracownicy uwierzyli, że są jedynymi winnymi swoich niepowodzeń i sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa, a to przez niedostatek inteligencji, zdolności i starań.
Tak więc, zamiast buntować się przeciwko systemowi ekonomicznemu, pracownicy będą żyli w poczuciu dewaluacji własnej wartości i winy, co prowadzi do depresji, a ta do zahamowania działań.
A bez działań nie ma rewolucji!

10 – POZNAJ LUDZI LEPIEJ NIŻ ONI SAMYCH SIEBIE
Przez ostatnich 50 lat szybki postęp w nauce wygenerował rosnącą przepaść pomiędzy wiedzą dostępną szerokim masom a tą zarezerwowaną dla wąskich elit.
Dzięki biologii, neurobiologii i psychologii stosowanej „system” osiągnął zaawansowaną wiedzę na temat istnień ludzkich, zarówno fizyczną jak i psychologiczną.
Obecnie system zna lepiej jednostkę niż ona sama siebie. Oznacza to, że w większości przypadków ma on większą kontrolę nad jednostkami, niż jednostki nad sobą”